ΕΝΑΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΖΕΙΣ

«Κενός εκείνου φιλοσόφου λόγος, υφ’ ου μηδέν πάθος ανθρώπου θεραπεύεται. Ώσπερ γαρ ιατρικής ουδέν όφελος, μη τας νόσους των σωμάτων εκβαλλούσης, ούτως ουδέ φιλοσοφίας, ει μη το της ψυχής εκβάλλει πάθος».
Μάταιος είναι ο φιλοσοφικός λόγος, που δεν θεραπεύει κανένα ανθρώπινο πάθος. Ακριβώς όπως η ιατρική, δεν ωφελεί παρά μόνον σαν θεραπεύει τις αρρώστιες του σώματος, έτσι και η φιλοσοφία δεν προσφέρει τίποτε, αν δεν απαλλάσσει την ψυχή από τα πάθη της.


***

«Όσο είναι κανείς νέος, ας μην αναβάλλει για το μέλλον την φιλοσοφία, μα κι όταν γεράσει, ας μην βαριέται να φιλοσοφεί. Γιατί για κανέναν δεν είναι ποτέ νωρίς και ποτέ αργά, για ότι έχει να κάνει με την υγεία της ψυχής του. Κι όποιος λέει, πως δεν ήρθε η ώρα για φιλοσοφία, ή ότι πέρασε πια ο καιρός, μοιάζει με άνθρωπο που λέει, πως δεν είναι τώρα η ώρα για την αναζήτηση της ευτυχίας, ή πως δεν έμεινε πια καιρός γι αυτήν. Πρέπει λοιπόν να φιλοσοφεί και ο γέρος κι ο νέος: ο ένας, ώστε καθώς γερνά να νοιώθει νέος, μες στα αγαθά που του προσφέρει η χάρη των περασμένων, ενώ ο άλλος, αν και νέος, να είναι συνάμα και ώριμος, αφού δεν θα ’χει αγωνία για το αύριο.
Χρειάζεται λοιπόν να στοχαζόμαστε, τα όσα φέρνουν την ευδαιμονία, αφού όταν την έχουμε, έχουμε τα πάντα κι όταν την στερούμαστε, κάνουμε τα πάντα για να την αποκτήσουμε».
Επίκουρος