ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ

Ο αναγνώστης του ανά χείρας τόμου έχει δικαίωμα να αναρωτηθεί για τη σκοπιμότητα της μετάφρασης μίας ακόμη αναλυτικής ιστορίας της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας, τη στιγμή που υπάρχουν εξαίρετα εγχειρίδια, όπως η γραμματολογία του Α. Lesky και η συλλογική ιστορία που επιμελήθηκαν η Ρ. Easterkubg και ο Β. Μ. W. Knox, ενώ διαθέτουμε επίσης ικανό αριθμό αξιόλογων συντομότερων γραμματολογικών βοηθημάτων. Του οφείλουμε, πράγματι, μια εξήγηση. Το παρόν εγχειρίδιο καλύπτει δεκατέσσερις αιώνες (8ος π.Χ.-6ος μ.Χ.) λογοτεχνίας, περιλαμβάνει δηλαδή και την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ύστερη αρχαιότητα έως το κλείσιμο των φιλοσοφικών σχολών από τον Ιουστινιανό, ένα βολικό συμβολικό όριο για την περιοδολόγηση της αρχαίας γραμματείας, ενώ το σύνηθες όριο είναι η ελληνιστική εποχή. Επιπλέον, εξετάζει όλες τις εκφάνσεις της αρχαίας γραμματείας (π.χ. γραμματική, λεξικογραφία, ιατρική, θετικές επιστήμες) και δεν περιορίζεται αποκλειστικά στα αντικείμενα που καλύπτει συμβατικά η λογοτεχνία με τη στενότερη έννοια του όρου. Έτσι, ο αναγνώστης αποκτά μια συνολικότερη εικόνα των αρχαίων κειμένων και ενημερώνεται για τις πρόσφατες παπυρικές ανακαλύψεις που διεύρυναν σημαντικά τις γνώσεις μας. Ένα πρόσθετο, διόλου ευκαταφρόνητο, πλεονέκτημά της έγκειται στο γεγονός ότι η ύλη είναι κατανεμημένη σε ευσύνοπτες και εύληπτες ενότητες, και με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνονται και διδακτικοί στόχοι. Βιογραφικά στοιχεία, σύντομη περιγραφή των εξεταζόμενων έργων, γλώσσα και ύφος αποτελούν πάγια επανερχόμενες ενότητες, ενώ το αναλυτικό ευρετήριο συμβάλλει στην αποτελεσματικότερη εποπτεία του υλικού. Τέλος, θεωρήσαμε ενδιαφέρον να συμπληρώσουμε τη γερμανική αγγλοσαξονική προσέγγιση της ιστορίας της αρχαιοελληνικής λογοτεχνίας με την ιταλική απόπειρα, ώστε να ενισχυθεί η απαραίτητη, κατά τη γνώμη μας, μεθοδολογική πολυφωνία. [...]

(από το προλογικό σημείωμα των επιμελητών)