ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ

Σε αντίθεση με την παραδοσιακή μικροοικονομική ανάλυση, η Βιομηχανική Οικονομική ή Βιομηχανική Οργάνωση (ΒΟ)1 δέχεται ότι σε πραγματικές συνθήκες ο ανταγωνισμός (competition) δεν είναι τέλειος. Ενώ είναι δυνατόν να υπάρξει γνήσιο μονοπώλιο σε ορισμένους κλάδους, στις περισσότερες περιπτώσεις συναντώνται δομές ολιγοπωλιακές, όπου είτε υπάρχει ένας αριθμός σχετικά μεγάλων επιχειρήσεων που μπορεί να ελέγχει ένα αξιόλογο μέρος της βιομηχανίας, είτε δομές μονοπωλιακού ανταγωνισμού, όπου υπάρχουν πολλές επιχειρήσεις με διαφοροποιημένα προϊόντα, αλλά καμία από αυτές δεν έχει πολύ μεγάλο μερίδιο ώστε να κυριαρχεί στην αγορά. Στις περιπτώσεις αυτές παρατηρείται κάποιος βαθμός ανταγωνισμού. Επιπλέον, η Βιομηχανική Οργάνωση αναγνωρίζει και εξετάζει τη σημασία που παίζουν παράγοντες, όπως η διάρθρωση της βιομηχανίας και της αγοράς, η συγκέντρωση του ελέγχου της βιομηχανίας στα χέρια μεγάλων επιχειρήσεων, η έρευνα-ανάπτυξη και τεχνολογία, ο σχεδιασμός-διαφήμιση και ανάπτυξη του προϊόντος, η ποικιλία και διαφοροποίηση των προϊόντων, οι συγχωνεύσεις και εξαγορές επιχειρήσεων, η δημόσια πολιτική κ.ά. Όλοι αυτοί οι παράγοντες θεωρούνται σημαντικοί στη διαμόρφωση του βαθμού ανταγωνισμού σε ένα συγκεκριμένο κλάδο ή σε μια συγκεκριμένη βιομηχανία. [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης) Πρόλογος Εισαγωγή Ορισμός αγορών και ταξινόμηση βιομηχανιών Θεωρία της επιχείρησης Ανταγωνισμός, μονοπώλιο και μονοπωλιακός ανταγωνισμός Ολιγοπώλιο Οικονομίες κλίμακος Εμπόδια εισόδου και εξόδου Βιομηχανική συγκέντρωση Διαφήμιση Πληροφόρηση, τιμές και ποιότητα Λειτουργικότητα Διαφορετικοποίηση Διάκριση τιμών Στρατηγική συμπεριφορά Κάθετη ολοκλήρωση και περιορισμοί Συγχωνεύσεις Έρευνα, ανάπτυξη και τεχνολογία Ηλεκτρονικό εμπόριο, ανταγωνισμός και αγορά Δομή - συμπεριφορά - λειτουργικότητα και πολιτική ανταγωνισμού Βιβλιογραφία