ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΟΞΟΥ

Οι μαθηματικοί χαρακτηρίζουν τους πρώτους αριθμούς ως τα άτομά τους, διότι όλοι οι αριθμοί μπορούν να αναλυθούν ως παράγωγα των πρώτων. Θεωρώ ότι τα παράδοξα είναι τα άτομα της φιλοσοφίας, επειδή αποτελούν τα βασικά σημεία εκκίνησης ενός πειθαρχημένου συλλογισμού. Η φιλοσοφία συνέχεται μάλλον από τα ερωτήματα παρά από τις απαντήσεις της. Τα βασικά φιλοσοφικά ερωτήματα απορρέουν από τις δυσχέρειες που ενυπάρχουν στο κοινό εννοιολογικό μας σύστημα. Αυτά τα παράδοξα συνδέουν τις γενεές με κοινά προβλήματα και με μια αυξανόμενη παρακαταθήκη αποκρίσεων. Η φιλοσοφία παρουσιάζεται συνήθως μέσα από το πρίσμα των θεμάτων της ή μέσα από το πρίσμα της ιστορίας της. Μια μελέτη της ιστορίας των παραδόξων προσφέρει την ευκαιρία να εφαρμόσουμε ταυτόχρονα και τους δύο τύπους προσέγγισης... (από τον πρόλογο του συγγραφέα) Όταν ο νεαρός Αυγουστίνος ρώτησε τι έκανε ο Θεός προτού φτιάξει τον κόσμο, πήρε την απάντηση: "Ετοίμαζε την κόλαση για ανθρώπους που κάνουν τέτοιες ερωτήσεις". Η "Σύντομη ιστορία του παράδοξου" στέκεται σε "τέτοιες ερωτήσεις" και στους μεγάλους φιλοσόφους που τις έκαναν, από τον Πυθαγόρα, τον Σωκράτη και τον Ζήνωνα μέχρι τον Θωμά τον Ακινάτη κι από τον Πασκάλ, τον Λάιμπνιτς, τον Καντ και τον Χέγκελ μέχρι τον Βιτγκενστάιν, τον Κουάιν αλλά και τον Λιούις Κάρολ. Αυτή η συναρπαστική περιήγηση από πλάγιους δρόμους σε ολόκληρη τη δυτική σκέψη είναι ταυτόχρονα θεματική και ιστορική: καθένα από τα είκοσι τέσσερα κεφάλαια του βιβλίου συσχετίζει ένα κλασικό λογικό παράδοξο με έναν κορυφαίο στοχαστή, δίνοντας έτσι στον αναγνώστη την ευκαιρία να τον ακολουθήσει μέσα στους λαβύρινθους του νου, όπου αναζητεί, και ενίοτε βρίσκει, την έξοδο.