ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΦΥΣΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ

Οι Διάλογοι για τη φυσική θρησκεία του Νταίηβιντ Χιουμ, έργο γραμμένο κατά το πρότυπο του κικερώνειου De Natura Deorum, αποτελεί μάλλον το μεγαλύτερο λογοτεχνικό επίτευγμα του Σκώτου φιλοσόφου και ταυτόχρονα το σημαντικότερο τεκμήριο της νεότερης εμπειριστικής φιλοσοφίας της θρησκείας. Μέσω της διαλογικής μορφής εκτίθενται οι σκεπτικιστικές ενστάσεις που αποδομούν τα θεολογικά θεωρήματα, δίχως αυτή η αποδόμηση να ανάγεται η ίδια σε δόγμα. Στο επίκεντρο της συζήτησης βρίσκεται η απόπειρα τελεολογικής απόδειξης της ύπαρξης του Θεού, κατ' αναλογία με την ανθρώπινη δημιουργική πράξη. Ο Φίλων, η δραματουργική ενσάρκωση του σκεπτικιστή, θα καταρρίψει τις αξιώσεις της θεολογικής φιλοσοφίας, αφήνοντας ωστόσο ταυτόχρονα ανοιχτή την πύλη που οδηγεί στην αναγνώριση φυσικών θρησκευτικών πεποιθήσεων. Χάρη στον επιδέξιο συγγραφικό χειρισμό του, ο Χιουμ θα προσφέρει ένα έργο που, μολονότι αδημοσίευτο κατά τη διάρκεια της ζωής του, έμελλε να αποτελέσει τη βάση όχι μόνο πολλών μεταγενέστερων εγχειρημάτων στη φιλοσοφία της θρησκείας αλλά και ποικίλων, ακόμη και ευθέως αντιτιθέμενων, ερμηνειών. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΣΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ Ο ΠΑΜΦΙΛΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΡΜΙΠΠΟ Μέρος I Μέρος II Μέρος III Μέρος IV Μέρος V Μέρος VI Μέρος VII Μέρος VIII Μέρος IX Μέρος X Μέρος XI Μέρος XII ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΓΛΩΣΣΑΡΙ