ΕΚΤΟΣ ΕΑΥΤΟΥ

"ΠΡΩΘΥΣΤΕΡΟ": Μεγάλα λόγια σαν σπάσιμο γυαλιού ξεθύμαναν στις πλατείες Κατάφωρη παραβίαση των κανόνων δόμησης του ήλιου Πλεκτάνη η αγάπη σου με θραύσματα χιονιού Ανέκοψε τη σταθερή πορεία μου προς τον ουρανό. Η νύχτα πια έχει το σχήμα του χταποδιού Που εκτοξεύει μελάνι και βιτριόλι στα μάτια. Ακούμπησα σε μια σκιά, παρά πόδα κρατώντας τη θλίψη Αγκάλιασα το θάνατο καθώς επέστρεφε απ' τη συναγωγή Το όπλο εκπυρσοκρότησε και μοναξιές γέμισε το δωμάτιο Δεν ήταν όλες δικές μου - κι η άνοιξη είχε συμμετοχή. Αράδιασα στο τραπέζι απαρχαιωμένες μνήμες Έκανα τόπο να περάσει το άρμα της τύψης Υποχρέωσα το παρελθόν να οριοθετήσει το άπειρο Που κρύβεσαι τους χειμωνιάτικους μήνες. Έξω απ' το παράθυρο το μέλλον έπαιζε φυσαρμόνικα Μετρώντας από τώρα τους δικούς του νεκρούς. (Από την έκδοση) Πρωθύστερο Θνητός Έλλειψη εμπιστοσύνης Θεατρικοί ρόλοι Ο στρατιώτης Αλλαγή ρόλων Διπροσωπία Κανόνες Γραμματικής Παλινδρόμηση Συνάντηση Η πόρτα Κανόνες Συντακτικού Προτιμήσεις Διαπιστώσεις Συνταγές μαγειρικής Ο άνθρωπος Αλλαγή θέσης Ειλικρίνεια Παρατηρήσεις Ανακύκλωση Όταν Μήνυμα Τα παιδιά μου Ο κηπουρός Απαγορεύσεις Το καρπούζι Λεκέδες Η αράχνη Δικαίωμα Μεταλλάξεις Αναποφάσιστος Στο μπαλκόνι Εξιστόρηση Νύχτες Ιουλίου Τα μανιτάρια Ηττοπάθεια Από τύχη Καθημερινότητα Δικαίωσις Η αγκαλιά Ασάφεια Διαγώνισμα γεωγραφίας Αργοπορημένη άφιξη Αποπομπή Κατά λάθος Περιτύλιγμα Άπολις Ακροβασίες Ωδή του σώματος Τα περιστέρια Αποτέφρωση