ΕΠΙΤΟΜΗ ΠΑΙΔΟΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΙΑ

Η Παιδοπνευμονολογία έχει αναγνωρισθεί ως εξειδίκευση της Παιδιατρικής προ πολλού. Το γνωστικό της αντικείμενο έχει περιγραφεί με ακρίβεια και έχουν οργανωθεί προγράμματα εκπαίδευσης. Τούτο συνέβαλε στη δημιουργία ικανού αριθμού Παιδοπνευμονολογικών Κέντρων σε πολλές προηγμένες χώρες με περαιτέρω ανάπτυξη επιμέρους κλινικοεργαστηριακών και ερευνητικών αντικειμένων. Αλλά η εμβάθυνση σε ειδικότερα πεδία, πλην των ωφελημάτων είχε και αρνητικές συνέπειες. Η διαγνωστική και θεραπευτική προσέγγιση του παιδιατρικού ασθενούς με εκδηλώσεις από το αναπνευστικό του σύστημα πολλές φορές καταλήγει να γίνεται περίπλοκη χωρίς την απαιτούμενη καθαρότητα και ωριμότητα, ενώ άλλες φορές εμφορείται από τη λογική της υπεραπλούστευσης.

Η Επίτομη Παιδοπνευμονολογία φιλοδοξεί να συμβάλλει στην ορθότερη "διαχείριση" του παιδιού με συμπτώματα από το αναπνευστικό. Καταβλήθηκε προσπάθεια ώστε η δομή της να είναι χρηστική από το επίπεδο του φοιτητή μέχρι του ειδικευμένου γιατρού ή όποιου άλλου επαγγελματία υγείας που καλείται να αντιμετωπίσει το νεαρό "αναπνευστικό" ασθενή. Σχεδιάστηκε ώστε να καλύπτει θεματικά όλα τα πεδία της Παιδοπνευμονολογίας. Δεν είναι σύγγραμμα Παιδοπνευμονολογίας, πολύ περισσότερο μέρος συγγράμματος Παιδιατρικής. Είναι ίσως εισαγωγή στον εξειδικευμένο τρόπο σκέψης με αρθρωτά βήματα, και πάντως, γραμμένο με κλινική λογική. Τα περισσότερα κεφάλαια παρουσιάζουν πιο πολύ κλινική σκέψη, παρά γνώση.

Με δεδομένη την ανάγκη της εξειδίκευσης, υπάρχει παράλληλη ανάγκη επικοινωνίας με γιατρούς άλλων εξειδικεύσεων, όπως για παράδειγμα με τους παιδοαλλεργιολόγους, τους παιδογαστρεντερολόγους, τους παιδονευρολόγους, τους λοιμωξιολόγους, τους εντατικολόγους. Είναι απαραίτητη η στενή συνεργασία με γιατρούς άλλων ειδικοτήτων, όπως τους ωτορινολαρυγγολόγους, τους παιδοχειρουργούς, τους παιδοακτινολόγους, αλλά και άλλους επαγγελματίες υγείας, νοσηλευτές με εξειδίκευση στο αναπνευστικό, φυσικοθεραπευτές, διαιτολόγους, κ.ά. Σε κάθε περίπτωση όμως, γιατρός αναφοράς είναι ο γενικός πα