ΒΟΤΑΝΙΚΗ

Tο βιβλίο αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει χρήσιμο βοήθημα για τη μελέτη της Συστηματικής Βοτανικής σε φοιτητές ανωτέρων και ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων των βιολογικών και γεωτεχνικών επιστημών. Ακόμη, επειδή είναι γραμμένο κατά τρόπο ώστε να είναι ευκολοκατάνοητο, μπορεί να είναι χρήσιμο σε κάθε έναν που ενδιαφέρεται για τα φυτά ή τα προϊόντα τους, όποιο και αν είναι το επίπεδο μόρφωσης ή το γνωστικό του αντικείμενο. Ας σημειωθεί επίσης πως μαζί με τη συστηματική βοτανική περιέχει και πληροφορίες για την εξάπλωση, τις ιδιαιτερότητες ενδιαιτήματος, καθώς και τις ιδιότητες και χρήσεις των πιο χρήσιμων φυτών της παγκόσμιας χλωρίδας, που ενδιαφέρουν τον κάθε άνθρωπο.

Συγκεκριμένα:
Στο Α' Μέρος αναφέρεται το βασίλειο των φυτών, που πρωτοανέφερε ο Αριστοτέλης (4ος αιώνας π.Χ.) και υιοθέτησε ο Carolus Linnaeus (1735). Γίνεται επίσης ευρεία μνεία στις διαιρέσεις του σε αθροίσματα, με κύρια κριτήρια την οργάνωση των κυττάρων των φυτών σε ιστούς και όργανα που εξυπηρετούν τη διατροφή και τον πολλαπλασιασμό τους. Όμως με την πρόοδο της επιστήμης, προστέθηκαν και νέα κριτήρια κατηγοριοποίησης των φυτών, οπότε το ένα βασίλειο των φυτών χωρίστηκε διαδοχικά σε 2 από τον Haeckel (1866), σε 3 από τον Copeland (1938) και τελικά σε 4 βασίλεια (Μονήρων, Πρωτίστων, Μύκητων και Φυτών) από τον Whittaker (1969). Αργότερα ο Carl Woese (1990), αφού πρώτα διαχώρισε βάσει του ριβοσωμικού τους RNA (rRNA) το βασίλειο των Μονήρων σε 2 (Ευβακτηρίων και Αρχαιοβακτηρίων), διαμοίρασε όλον τον έμβιο κόσμο σε 3 domains (Αρχαίων, Βακτηρίων και Ευκάρυων).

Στο Β' Μέρος αναφέρεται η συστηματική κατάταξη των αγγειοσπέρμων σύμφωνα με το σύστημα APG IV (2016) και οι κύριες διαφορές του με τα προηγούμενα APG συστήματα (1998, 2003 και 2009) καθώς και με αυτό του Cronquist (1981). Το τελευταίο, που ήταν ευρείας αποδοχής στην εποχή του, βασιζόταν σε μορφολογικά και κυτταρολογικά κριτήρια, ενώ τα APG συστήματα βασίζονται στο DNA των φυτών και η ακρίβειά τους βελτιώνεται με την πρόοδο της επιστήμης. Παρά