ΜΕΙΣΟΝ ΚΑΙ ΝΤΙΞΟΝ

1786, Φιλαδέλφεια. Σε μια επίσκεψη στο σπίτι της αδελφής του, ο αιδεσιμότατος Τσέρικοουκ αφηγείται στα ανίψια του τις περιπέτειες δύο άγγλων αστρονόμων, του Τσαρλς Μέισον και του Τζερεμάια Ντίξον, οι οποίοι, 25 χρόνια πριν, στάλθηκαν από τον Βασιλικό Σύλλογο πρώτα στο Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας για να παρατηρήσουν την διάβαση της Αφροδίτης, μετά στην Αγ. Ελένη, και μετά σε μια απίστευτη οδύσσεια στην καρδιά της Βόρειας Αμερικής, όπου η αποστολή τους ήταν να χαράξουν μια απόλυτα ευθεία γραμμή πλάτους οκτώ μέτρων προς τα δυτικά, η οποία θα αποτελούσε το σύνορο ανάμεσα στην Πενσυλβάνια και το Μέριλαντ, κατά παραγγελία του Λόρδου Μπάλτιμορ και του Τόμας Πεν, ιδιοκτητών των δύο επαρχιών.
Οι δυο συνεργάτες, ο μελαγχολικός Μέισον και ο κεφάτος Ντίξον, ο απαρηγόρητος χήρος και αδιόρθωτος γυναικάς, δεν ξέρουν, βέβαια, ότι αυτή η γραμμή θα φέρει μια μέρα τα ονόματά τους και ότι θα αποτελέσει σύμβολο του διαχωρισμού της Αμερικής ανάμεσα σε πολέμιους και υποστηρικτές της δουλείας - την οποία βρίσκουν μπροστά τους σε όποια αποικία πηγαίνουν.
Περιστοιχισμένοι από συνωμότες κάθε είδους, και από το άγρυπνο βλέμμα των Ινδιάνων, οι Μέισον και Ντίξον μας παίρνουν μαζί τους σε μια περιήγηση - γεμάτη ταμπάκο, οινόπνευμα και καφεΐνη - στο σκοτεινό ημισφαίριο του Διαφωτισμού, όπου συναντούν προσωπικότητες όπως ο Τζορτζ Ουάσινγκτον, ο Βενιαμίν Φραγκλίνος και Σάμιουελ Τζονσον, όπως επίσης ένα σκύλο που μιλάει, έναν κινέζο γνώστη του Φενγκ Σούι, μια μηχανική πάπια ερωτευμένη μ' έναν γάλλο μάγειρα και άλλα πολλά αξιοπερίεργα, που τους δίνουν την ευκαιρία να συμμετάσχουν ενεργά στις πάμπολλες ευκαιρίες παραλογισμού που τους προσφέρει απλόχερα η Εποχή του Ορθολογισμού.
Εδώ ο Τόμας Πύνσον υπογράφει ένα πραγματικό έπος, πελώριο, πνευματώδες και εφευρετικό, το οποίο χαιρετίστηκε από την κριτική σαν ένα από τα κορυφαία σύγχρονα μυθιστορήματα.