ΑΘΙΒΟΛΕΣ
ΑΘΙΒΟΛΕΣ
Στην ποιητική αυτή συλλογή του Μανώλη Αλυγιζάκη με τίτλο «Αθιβολές», λέξη από την κρητική διάλεκτο, από τη μητρική του γλώσσα, που σημαίνει σκέψεις, κουβέντες, αρκετές είναι οι αναφορές του στο παρελθόν.Και τρέχει η γκρίζαμνήμη του στην νιότηεκκεντρικό χαμόγελοστο πρόσωπό του αναθιβάνει.Τις περιπέτειές του...και τι δεν θα ’δινενα ξαναγυρίσει εκεί,μα με τη σημερνή του πείρα.Μετράει απώλειες…Περνούν οι μέρες γρήγοραλες βιάζονται να πεθάνουνκι εσύ διαβάζεις στις ενημερώσειςένας ένας οι φίλοι φεύγουν.…παράξενο, δεν το περίμενατόσο σύντομα να τηλεφωνήσεις,μόλις προχθές σε θάψαμε.Αναπολεί, θυμάται…Αποφάσισαν να ξενιτευτούν, να επιδιώξουνένα καλύτερο μέλλον στην ξένη γηάφησαν πίσω σπίτια με γυρτές πλάτεςχαμόγια ν’ ακουμπούν το ένα στ’ άλλον’ αναθιβάνουν παλιές λιόλουστες μέρεςκαι λησμονημένες έκλυτες φεγγαρόλουστες νυχτιές.Ερωτεύεται…Τα μπράτσα μου γύρω απ’ το σώμα τηςπου ο καθρέφτης δεν μπορεί ν’ αγγίξει.Πάρε με τώρα, μου λέει, πάρε με βαθιάκι ο θάνατος αναιρείται από τον Έρωτα.O ποιητής παρατηρεί, αφουγκράζεται, αισθάνεται και μετουσιώνει το αποτέλεσμα σε συμπυκνωμένες σκέψεις, σε ποίηση.
Οικογένεια: Θέατρο, Ποίηση
Ομάδα: Ποίηση
Κατηγορία: Ελληνική Ποίηση
Υποκατηγορία: Νεοελληνική ποίηση