Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΩΝ ΣΤΟΝ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ

Ο όρος που προσδιορίζει το αντικείμενό μας είναι "μεταβολή πολιτείας". Υποδείχνει, καταρχήν, κάθε μεταβολή σε μία κοινωνία, η οποία είναι επιδεκτική να θίξει, συνολικά ή μερικά, τις κοινωνικές και πολιτικές δομές. Οι "επαναστάσεις" αυτές δε ξεπερνούν το πλαίσιο της πόλης (ή της "βαρβαρικού" τύπου μοναρχίας, η οποία, όπως θα δούμε, δεν είναι εξελίξιμη). Διευκρινίζαμε, ωστόσο, ότι με τη χρησιμοποίηση του όρου αυτού δεν πρέπει να εννοήσομε την ύπαρξη μιας βαθιά ανατρεπτικής κατάστασης. Ο Αριστοτέλης αντιλαμβάνεται την επανάσταση στην πόλη, είτε γίνεται με βία είτε όχι, σαν ένα γεγονός το οποίο μολονότι προκαλεί σημαντικές αλλαγές στην πραγματική κατανομή των πολιτικών και των υλικών αγαθών και επίσης των ιδεών, δε θίγει τις πρωταρχικές δομές στις οποίες θεμελιώνεται η πολιτική κοινωνία της κλασικής Ελλάδας. [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης) ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΠΡΟΛΟΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: Η ΓΕΝΙΚΗ ΑΙΤΙΑ «ΠΡΟΣ ΜΕΤΑΒΟΛΗΝ» ΚΑΙ ΤΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΙΤΛΟΣ ΠΡΩΤΟΣ: Η ΓΕΝΙΚΗ ΑΙΤΙΑ «ΠΡΟΣ ΜΕΤΑΒΟΛΗΝ» Ι. Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΩΣ ΓΕΝΙΚΗ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΒΟΛΗΣ ΙΙ. ΟΙ ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΜΟΙ ΑΠΟ ΤΗ ΣΠΑΝΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΑΓΑΘΩΝ ΤΙΤΛΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. ΤΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ Ι. ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΙΙ. ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ ΤΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ. Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ ΤΙΤΛΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. ΟΙ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΠΡΑΞΗΣ Ι. ΟΙ ΑΙΤΙΕΣ ΠΟΥ ΕΔΡΑΖΟΝΤΑΙ ΑΜΕΣΑ ΣΕ ΘΕΩΡΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΕΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΕΣ ΑΙΤΙΕΣ ΙΙ. Ο ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟΣ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΩΣ ΑΙΤΙΑ ΤΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΤΙΤΛΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ ΚΑΘΕΑΥΤΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΒΟΛΗΣ Ι. Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ ΚΑΘΕΑΥΤΗ ΚΑΙ Η ΜΕΤΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΙΙ. Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΩΣ ΡΗΞΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΗ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ ΕΠΙΛΟΓΟΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΠΙΝΑΚΑΣ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ