ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΗ

Τα κείμενα που συγκεντρώνονται στο βιβλίο αυτό συντάχθηκαν σε διαφορετικά χρονικά σημεία και με διαφορετικές αφορμές. Σκιαγραφούν όμως τις βασικές προϋποθέσεις πάνω στις οποίες στηρίχτηκε και εξελίχθηκε ολόκληρη η επιστημονική σταδιοδρομία του συγγραφέα, ο οποίος πιστεύει ότι οι έλληνες μουσικολόγοι είναι οι πρώτοι που πρέπει να εντρυφήσουν, να μελετήσουν και να κατανοήσουν την ελληνική μουσική σε όλες τις απόψεις της, έτσι ώστε να την τοποθετήσουν στη σωστή της θέση μέσα στο διεθνές περιβάλλον.
Η ελληνική μουσική πρέπει να μελετηθεί όσο είναι δυνατόν πιο συνολικά, για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε τα κρυφά -κόκκινα νήματα- που την διατρέχουν, ξεπερνώντας τις εποχές και τους υφολογικούς ή αισθητικούς διαχωρισμούς, και χωρίς τις διαχωριστικές γραμμές και προκαταλήψεις που η παράδοση της επιστημονικής έρευνας, αλλά και άλλοι, εξωεπιστημονικοί παράγοντες, επιβάλλουν εδώ και πολλά χρόνια.
Ακόμα, μεθοδολογικά σωστό είναι, η μελέτη να γίνει σε συνδυασμό με το γενικότερο ιστορικό πλαίσιο, παρακολουθώντας δηλαδή την ιστορική εξέλιξη της μουσικής μέσα από εκείνη του Ελληνικού πολιτισμού, αλλά και του Ελληνισμού γενικότερα, τόσο μέσα στις πολλές διαφορετικές συγχρονίες όσο και στη διάρκεια της διαχρονίας του.
Με τον τρόπο αυτό, χωρίς πολύ κόπο θα μπορέσουν να ανοίξουν οι ορίζοντες υπό τους οποίους πολύ συχνά εξετάζουμε την Ελληνική έντεχνη μουσική, είτε ως περιθωριακή και ετερόφωτη προσπάθεια ένταξης σε ένα δήθεν ξένο δυτικοευρωπαϊκό γίγνεσθαι, είτε ως ένα πολιτισμό ο οποίος εχθρεύεται τη Δύση και οφείλει την ύπαρξή του σχεδόν αποκλειστικά στις επαφές και τις επιδράσεις με τους Πέρσες, του Άραβες και τους Τούρκους! Θα μπορέσουν έτσι να αναδειχθούν οι σχέσεις, οι επαφές, οι επιδράσεις και οι αλληλεπιδράσεις του Ελληνικού μουσικού πολιτισμού με τον υψηλό ευρωπαϊκό μουσικό πολιτισμό, ξεκινώντας ακόμα από τη Βυζαντινή εποχή, διαμέσου της Ευρωπαϊκής Αναγέννησης και μέχρι τις μέρες μας.