ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Η Μακεδονία ως πολιτική οντότητα εμφανίζεται στις γραπτές πηγές του 5ου αι. π.Χ. και περιλαμβάνει την περιοχή από τον Όλυμπο ως το Στρυμόνα, ενώ τον 4ο αι. π.Χ. φτάνει ως τον ποταμό Νέστο. Η πολιτική αυτή ενοποίηση οφείλεται στην επικράτηση και την επεκτατική πολιτική των Αργεαδών Μακεδόνων βασιλέων. Σύμφωνα με τις αρχαίες πηγές, οι Μακεδόνες ήταν ένα από τα ΒΔ δωρικά φύλα, που ανήκε στο πολυπλάνητο ελληνικό έθνος. Αυτοί εγκαταστάθηκαν σε διάφορες περιοχές της Πίνδου και μετακινούνταν σταδιακά προς τα ανατολικά και νότια, ενώ οι άλλες ομάδες, οι Δωριείς, οι Σπαρτιάτες και οι Κορίνθιοι, προχώρησαν στη νότια Ελλάδα. Στους Μακεδόνες ανήκουν οι Ελιμιώτες, οι Ορέστες, οι Εορδοί, οι Πελαγόνες και οι Λυγκηστές, που επεκτάθηκαν στις ανατολικές οροσειρές της Πίνδου, στον Άνω Αλιάκμονα και στην περιοχή ΝΑ των λιμνών Αχρίδας και Πρέσπας, στη λεγόμενη Άνω Μακεδονία, όπου διαμόρφωσαν ιδιαίτερους ηγεμονικούς οίκους. Οι Αργεάδες Μακεδόνες εγκαταστάθηκαν στην Κάτω ή Παρά Θάλασσα Μακεδονία, δηλαδή στις πεδιάδες της Πιερίας και της Ημαθίας, ΒΑ του Ολύμπου και της οροσειράς των Πιερίων. Οι αρχαίες πηγές, καθώς και επιγραφές που βρέθηκαν στο μακεδονικό χώρο (Βεργίνα, Αιανή) βεβαιώνουν ότι η μακεδονική ήταν διάλεκτος ελληνική. Άλλωστε ήδη από τις αρχές του 7ου αι. π.Χ. γνωρίζουμε ονόματα Μακεδόνων βασιλέων που εντάσσονται στα ελληνικά ανθρωπωνύμια. Πέρα απ' αυτό, η μακεδονική γη συνδέεται άμεσα με την ελληνική θρησκεία και μυθολογία. Ο Όλυμπος ήταν η επίγεια κατοικία του ελληνικού δωδεκάθεου, στα γειτονικά Πιερία κρύβονταν οι Πιερίδες Μούσες και ο Ορφέας πέθανε και θάφτηκε στα Λείβηθρα, στους πρόποδες του Ολύμπου. Οι Αργεάδες Μακεδόνες ίδρυσαν τη δυναστεία των Αργεαδών-Τημενιδών, οι ρίζες της οποίας ανάγονται στον ημίθεο Ηρακλή. Οι βασιλείς της δυναστείας αυτής έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του ιστορικού, πολιτικού και πολιτισμικού γίγνεσθαι των αρχαίων Μακεδόνων. Κατά τον Ηρόδοτο, πρώτος βασιλιάς των Αργεαδών υπήρξε ο Περδίκκας (πρώτο μισό του 7ου αι. π.Χ.) Μεταγενέστερες όμω