ΑΡΧΑΙΑ ΚΑΙ ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΕΠΙΓΡΑΜΜΑΤΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΑΚΗΣ

Με την έρευνα αυτή έχω εντοπίσει περισσότερους από 25 ποιητές που γεννήθηκαν ή κατάγονται από τη Μακεδονία ή έζησαν και δημιούργησαν σ' αυτήν από τον 4ο π.Χ. μέχρι τον 9ο μ.Χ. αιώνα, των οποίων σώζονται περίπου 450 επιγράμματα, και γύρω στα 100 ανώνυμα επιγράμματα, κυρίως επιτύμβια, που σώζονται ανάμεσα στις πολυπληθείς επιγραφές του Μακεδονικού χώρου. [...] Το βιβλίο αυτό [...] περιλαμβάνει εκτενή εισαγωγή, τις βιογραφίες και το έργο επτά Θεσσαλονικέων ποιητών και πέντε Μακεδόνων του κύκλου της Θεσσαλονίκης, καθώς και τα ανώνυμα λογοτεχνικά επιγράμματα από τις επιγραφές της Θεσσαλονίκης (συνολικά 360 επιγράμματα). Το έργο των υπόλοιπων Μακεδόνων ποιητών θα δημοσιευτεί αργότερα ως δεύτερος τόμος. Η έρευνα για τους αρχαίους Μακεδόνες επιγραμματοποιούς είναι δύσκολη, γιατί κινούμαστε σ' ένα χώρο που δεν έχει μελετηθεί, οι πηγές μας δίνουν ελάχιστα και στην πλειονότητά τους οι πληροφορίες αντλούνται μέσα από το έργο των ποιητών. Η έλλειψη αυτή συμπληρώνεται κάποιες φορές με τη διατύπωση υποθέσεων που δημιουργούν την ανάγκη ανάπτυξης επιχειρηματολογίας, καθώς η μελέτη απαιτεί συνεχή τεκμηρίωση των συμπερασμάτων. Κατέβαλα προσπάθεια στην έκδοση αυτή, που απευθύνεται στο πλατύ κοινό χωρίς όμως να χάνει τον επιστημονικό της χαρακτήρα, να δώσω ένα κείμενο κατάλληλο να διαβαστεί και να ικανοποιήσει, όσο είναι δυνατό, και τον απλό αναγνώστη αλλά παράλληλα να είναι κι ένα χρήσιμο βοήθημα για τους ειδικούς. [...] (Από τον πρόλογο της έκδοσης) «ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ - ΓΕΝΝΗΣΗ-ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ»: Η αρχαία ελληνική λυρική ποίηση στο μεγαλύτερο μέρος της λειτούργησε σαν τραγούδι συνδυασμένη με τη μουσική κι ο ποιητής τις πιο πολλές φορές ήταν πολυσύνθετος δημιουργός (μουσικός, χοροδιδάσκαλος, διοργανωτής της τελετής όπου θα παρουσίαζε το έργο του). Το ποίημα, πέρα απ' την ανάγκη του ποιητή να εκφραστεί, να επικοινωνήσει και να στείλει το μήνυμά του, εξυπηρετούσε ευρύτερες ψυχαγωγικές και πολιτιστικές ανάγκες της κοινωνίας.(...)