ΤΑ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ (1920-1940)

Το βιβλίο εξετάζει εκτενώς την μακρά διαδικασία που ακολούθησε ο Ελληνικός Στρατός, έως τις παραμονές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, προκειμένου να εξοπλιστεί με άρματα μάχης και να αποκτήσει εν μέρει το στοιχείο της μηχανοκίνησης, στοιχεία που αναπτύχθηκαν κατά την διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και έμελλε πλέον να κυριαρχήσουν στο μελλοντικό πεδίο της μάχης.

Αμέσως μετά την Μικρασιατική Εκστρατεία, οι Έλληνες επιτελείς ανάμεσα στα φιλόδοξα σχέδια για τον επανεξοπλισμό του Στρατού, προώθησαν και την θεωρητική δημιουργία των πρώτων μονάδων αρμάτων. Σε αυτό το πλαίσιο, ο συγγραφέας εξετάζει όσο είναι αυτό δυνατό από τις υπάρχουσες πηγές, τις αναφορές στις πρώτες επαφές και εμπειρίες που είχε ο Ελληνικός Στρατός με τεθωρακισμένα οχήματα και άρματα μάχης στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και την εκστρατεία στην Μεσημβρινή Ρωσσία, όπως και τις σκέψεις που ίσως έγιναν κατά την Μικρασιατική Εκστρατεία, έως την απόκτηση των πρώτων τεθωρακισμένων φορτηγών αυτοκινήτων, σε ρόλο επιτήρησης του Δημοσίου Χώρου. Με χρονολογική σειρά στην συνέχεια, παρατίθενται οι γενικές προβλέψεις και σχέδια που τέθηκαν επί τάπητος στα πλαίσια ενός γενικότερου προγράμματος αναδιοργάνωσης, προκειμένου να αποφασιστική τελικά η προμήθεια μόλις 2 ελαφρών αρμάτων μάχης και 2 τεθωρακισμένων οχημάτων αναγνώρισης κατά το 1930.

Αφού περιγραφεί η εκπαίδευση που παρείχετο στα Στελέχη του Ελληνικού Στρατού τα επόμενα χρόνια και η δράση των τεθωρακισμένων αυτών στα διάφορα κινήματα τα επόμενα χρόνια, περιγράφεται η νέα κινητικότητα που παρατηρείται με την εκπόνηση μεγάλου εξοπλιστικού προγράμματος, ενώ όλη η Ευρώπη τελεί σε μια εξοπλιστική φρενίτιδα, με αφορμή τον γερμανικό αναθεωρητισμό. Είναι η εξέταση αυτής ακριβώς της περιόδου η οποία ερευνάται με κάθε λεπτομέρεια όσον αφορά τις προοπτικές που υπήρχαν και τελικά ενώ τέθηκαν παραγγελίες για άρματα μάχης, ο Ελληνικός Στρατός απλά κατόρθωσε να σχηματίσει τις πρώτες μηχανοκίνητες μονάδες (Μηχανοκίνητο Σύνταγμα Ιππικού και Μηχανοκίνητη Πυροβολαρχία Skoda ).