ΕΙΡΚΤΗ 72
ΕΙΡΚΤΗ 72
"Ειρκτή":
Δεν ήταν ούτε αγάπη, ούτε μίσος ούτε οίκτος.
Αλλά η ανάσα της ζωής και το ρίσκο.
Λάμπει όταν βγαίνει ο ήλιος την αυγή
και όταν δύει κρυφά με τα άγια
ηλιοτρόπια του πλανήτη.
Όταν λάμπουν τα στοιχεία των κυττάρων
οι ήχοι παίζουν με τους θρήνους
και ο ουρανός παίρνει το δικαίωμα
για αγκαλιές και χούφτες με το νερό.
Τότε η καρδιά απολαμβάνει τους προσωπικούς
βηματοδότες της. Είναι ο ψάλτης
των κοντακίων και τα πηδάλια της φύσης.
Ζούμε έστω και στην ειρκτή.
Φτωχό μου αγιόκλημα, γυρεύεις
άνθρωπο για να γαντζωθείς ματαίως.
Στο τέλος καίγεσαι, αλλά μας ανέχεσαι.
Ευτυχώς!