ΔΙΟΙΚΩΝΤΑΣ ΤΙΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ

Στις μέρες μας ο ρυθμός των αλλαγών είναι μεγαλύτερος από ποτέ (Balogun & Hope Hailey, 2008; Burnes, 2017) και κατά συνέπεια, η αλλαγή αποτελεί πλέον τον κανόνα και όχι την εξαίρεση (Mossholder, Settoon, Armenakis & Harris, 2000). Επιπλέον, οι αλλαγές σήμερα χαρακτηρίζονται από περισσότερη ασάφεια, αυξημένη αβεβαιότητα, εντονότερη πολυπλοκότητα, μεγαλύτερη συχνότητα και ισχυρότερη ένταση, καθιστώντας με αυτό τον τρόπο την αποτελεσματική διοίκηση αλλαγών επιτακτική (Burnes, 2017).
Παράγοντες, όπως ο αυξημένος ανταγωνισμός και η τεχνολογική ανάπτυξη, καθώς και οι συνθήκες οικονομικής κρίσης, πιέζουν τις επιχειρήσεις να υλοποιήσουν αλλαγές οι οποίες μπορεί να αφορούν:
- άτομο ή στην ομάδα (π.χ. αλλαγή στις γνώσεις, στις ικανότητες, στις στάσεις ή στη συμπεριφορά)
- στην τεχνολογία (π.χ. εισαγωγή νέων τεχνολογιών ή αντικατάσταση τεχνολογίας με μία αναβαθμισμένη ή μία τελείως διαφοροποιημένη)
- στη δομή (π.χ. μετάβαση σε μία δομή με βάση το προϊόν, προσθήκη ενός νέου τμήματος ή ενοποίηση δύο παλιότερων)
- στη φυσική παρουσία (π.χ. αλλαγή τόπου εγκατάστασης)
- στην οργάνωση και στις διαδικασίες (π.χ. μετασχηματισμός υφιστάμενων δομών και διαδικασιών)
- στην κουλτούρα (π.χ. υλοποίηση προγράμματος το οποίο ενθαρρύνει την ποιότητα και την καινοτομία)
- στο μάνατζμεντ (π.χ. προώθηση της συμμετοχής στη διάγνωση και την επίλυση των προβλημάτων). [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης)