ΜΙΑ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΙ' ΑΓΡΙΟΥΣ

Μια "φανταστική ιστορία γι' αγρίους". Είναι πράγματι φανταστική; Δεν μπορώ να απαντήσω από τώρα. Ορισμένοι αναγνώστες θα καταλάβουν, βλέποντας ίσως τον εαυτό τους να συμμετέχει ενεργά ή να ταυτίζεται με κάποιον από τους ήρωες του βιβλίου. Άλλοι δε, ίσως έχουν ακούσει κάποιες από τις ιστορίες όταν ήταν ακόμη παιδιά, να τις διηγείται ο παππούς τους στο χωριό, μια χειμωνιάτικη νύχτα δίπλα στο τζάκι (ψήνοντας λουκάνικα, εννοείται...)
Είναι γι' αγρίους; Σίγουρα ναι! Για να κάνει κάποιος αυτή τη "δουλειά" και να αντέξει τόσα χρόνια, δεν μπορεί παρά να είναι "άγριος". Ασυμβίβαστος και παράλληλα ονειροπόλος. Τέτοιοι άνθρωποι, δεν εξημερώνονται με τίποτα. Παραμένουν σε όλη τους τη ζωή ανήσυχοι, χωρίς να μπορούν να τους τιθασεύσουν πρόσωπα ή καταστάσεις.
Χωρίς να θέλω να σας προϊδεάσω για το περιεχόμενο των ιστοριών που ακολουθούν, να αναφέρω απλά πως βασικό χαρακτηριστικό των γραφόμενων, είναι η εξιστόρηση με σατυρική διάθεση και κάποιες φορές καλοπροαίρετη κριτική διαφόρων καταστάσεων, με γνώμονα πάντα το αίσθημα δικαίου και την αγάπη. Να τονίσω πως: "Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις ΙΣΩΣ είναι συμπτωματική & ΙΣΩΣ δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα"...
Μην σας απασχολώ όμως περισσότερο με ανούσιες φανφάρες και περιττές εισαγωγές. Ας περάσουμε δίχως άλλη καθυστέρηση στο κυρίως θέμα, καθώς μία ασυνήθης ιλαρότητα πλανάται στον αέρα!
Καλή ανάγνωση... (Από την εισαγωγή της έκδοσης)