ΕΞΩΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΗ ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΙΑΤΡΙΚΗ

Η Ελληνική Εταιρεία Εξωνοσοκομειακής Επείγουσας Ιατρικής (ΕΕΕΕΙ) ιδρύθηκε το 2001. Είχαν προηγηθεί έξι χρόνια λειτουργίας των SOS Ιατρών και άσκηση της ιατρικής σε κατ' οίκον επισκέψεις, συνοδείες ασθενών σε όλη την Ελλάδα, περίθαλψη αυτών σε κρουαζιερόπλοια, διακομιδές με αεροπλάνα αλλά και ιατρική κάλυψη εκδηλώσεων. Φυσικά, κύρια ενασχόλησή μας αποτελούσαν, και συνεχίζουν να αποτελούν, οι κατ' οίκον επισκέψεις που διενεργούνται από γιατρούς πολλών ειδικοτήτων, με σκοπό την αντιμετώπιση επειγόντων περιστατικών στον προσωπικό χώρο των ασθενών, εξέλιξη των οποίων αποτελεί το "Νοσοκομείο στο Σπίτι".
Στην προσπάθειά μας να ορίσουμε το είδος αυτό της ιατρικής που ασκούσαμε οργανωμένα πια στην πόλη σε 24ωρη βάση, καταλήξαμε στο ότι ο πιο δόκιμος όρος, ήταν εξωνοσοκομειακή επείγουσα ιατρική. Ήταν ο όρος που απέδιδε με τον καλύτερο τρόπο τη δραστηριότητά μας, επειδή αφενός, η πλειονότητα των περιστατικών μας ήταν πραγματικά επείγοντα περιστατικά και αφετέρου η εν λόγω ιατρική ασκείτο εκτός νοσοκομείου και κυρίως στη βάση μιας εξωνοσοκομειακής αντίληψης, μιας αντίληψης αποφυγής της νοσηλείας στο νοσοκομείο.
Η επείγουσα ιατρική αποτελεί έναν σχετικά νέο κλάδο της ιατρικής (1962) που αποτελείται από δύο τομείς, την επείγουσα και την προνοσοκομειακή επείγουσα ιατρική. Κατά την καθημερινή άσκηση αυτού του τύπου της ιατρικής, διαπιστώναμε το εννοιολογικό έλλειμμα, τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο, μιας οργανωμένης ιατρικής δομής που θα ήταν διαθέσιμη 24/7 και θα έδινε λύσεις στα συχνότερα επείγοντα προβλήματα των ασθενών μέσω της έγκαιρης επέμβασης χωρίς αυτοί να καταλήγουν στα νοσοκομεία. Το γνωστικό αντικείμενο της συγκεκριμένης εξειδίκευσης θα έπρεπε να περιλαμβάνει μεταξύ άλλων, πέραν της ειδικότητας της γενικής ιατρικής ή της κάθε είδους εξειδίκευσης, γνώσεις γηριατρικής, επείγουσας ιατρικής, παρηγορικής φροντίδας ή ιατρικής του τέλους της ζωής, καθώς και ένα θεωρητικό υπόβαθρο στη βάση της κοινών ιολογίας της ιατρικής και των ανθρωπιστικών σπουδών εν γένει.