ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΔΡΩΜΕΝΑ

Αχτίδες φωτός, δέσμες θαυμάτων, οι γραφές της ψυχής, στα εκφραστικά πινέλα της Ιωάννας Πέτσα, φυλαγμένα στο Α της Ανδρομέδας, στις όχθες της Αχερουσίας, σε μια υγρή μνήμη κι ένα λόφο από χώμα Ελληνικό, σ' ένα λόφο από στάχτη στο τζάκι των αναμνήσεών της, σε μια αναζήτηση συντροφικότητας στο χρόνο της μοναξιάς που φαντάζει αέναος και απειλητικός.

Η συλλογή των ζωών που έζησε στα συναισθηματικά δώματά της και ο έρωτας παρών – όχι πάντα – ξορκίζει την ψυχική μοναξιά με ποίηση. Μα είτε παρών είτε απών, προμηνύει βαθιά σύζευξη στο μοτίβο της αναζήτησης, παρά σωματικές τυχαιότητες, συνευρέσεων με ένα ρομαντισμό κοριτσίστικο και μια αναζήτηση ώριμων χυμών χρόνων.

Η ελπίδα που τόσο περιμένει ο απελπισμένος ερωτευμένος, ο επαίτης της Ερμού, ο άνω θρώσκων καθένας, ο απλός ζων υπό το Απολλώνιο φως, κατοικεί μες στης αγάπης τον ελεύθερο θόλο.

Επικλήσεις, είναι τα ποιήματά της, ικεσίες και θούρειοι στα εγκαίνια της Νέας Γης, που η ειρήνη, η αγάπη, η ελευθερία, η ανεξικακία, η αρμονία των αξιών, του έρωτα, της χαράς, της πνοής είναι οι στυλοβάτες αυτής της νέας ζωής. Μιας ζωής που θα είναι σαν διακοπές στη Σέριφο, στην Μονμάρτη, στο Εδιμβούργο, στην Ακρόπολη της αληθινής ζωής, της μοναδικής, της Ελλάδας.

Η έκφραση – η προσωπική της έκφραση – ντύνεται με λυρική δύναμη, κι αυτό συνθέτει μια λάμψη. Μια λάμψη γραφής. Πάμε μαζί για ένα υπέροχο ταξίδι.

Όλγα Αχειμάστου
Συγγραφέας