Έπειτα από μία εφιαλτική πορεία ζωής και μετά από μία ειλικρινή κατάθεση ψυχής, κατόρθωσε, όπως ο Φοίνικας, το δυνατό πλάσμα του ήλιου και της φωτιάς, να ξαναγεννηθεί πιο δυνατή και πιο αληθινή μέσα από τις στάχτες της.

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΣ

Θα σας διηγηθώ μια ιστορία

Σε μια μεγαλούπολη του κόσμου, ένας ζητιάνος περιδιάβαινε κάποιο βράδυ στους δρόμους της. Ψάχνοντας στον κάδο των απορριμμάτων, να βρει κάτι να φάει, έμεινε το βλέμμα του για λίγο σε κάτι που λαμπύρισε.
Με έκδηλη περιέργεια, άρχισε να ανακατεύει τα σκουπίδια. Έπειτα από λίγα λεπτά, βρήκε ένα μικρό, χοντροκομμένο γυαλί. Διάπλατα άνοιξε τα μάτια του από έκπληξη και χαρά, ένιωσε τυχερός για πρώτη φορά στη ζωή του, ξέχασε την πείνα του, προσεκτικά το φύλαξε στην τσέπη του και προχώρησε.
Περπατώντας, κάθε λίγο και λιγάκι το έβγαζε από την τσέπη του, το κρατούσε στα ακροδάχτυλά του και, εκστασιασμένος, κοίταζε τις χρωματιστές ακτίνες που τρεμόπαιζαν στον πυρήνα του, από τις αντανακλάσεις που δημιουργούσαν τα δυνατά φώτα του δρόμου, χτυπώντας στο διαφανές κρύσταλλο. Ο κεντρικός δρόμος έσφυζε από ζωή.
Καθώς βάδιζε και γελούσε, οι επαναλαμβανόμενες, παιδιάστικες κινήσεις του τράβηξαν την προσοχή και το ενδιαφέρον ενός άνδρα.
Ο άγνωστος τον πλησίασε και τον ρώτησε τι κάνει.
«Παίζω μ’ ένα μαγικό γυαλί», του απάντησε ο ζητιάνος.
Άστραψε στο βλέμμα του ξένου το κρύσταλλο που κρατούσε στα χέρια του ο κουρελής· μισόκλεισε τα μάτια του γιατί η λάμψη του τον ζάλισε και του ζήτησε να το αγοράσει.
Έπειτα από πολλές προσφορές, ο ζητιάνος δέχτηκε και πούλησε στον άγνωστο άνδρα το γυαλί, που είχε στη χούφτα του, για εκατό δολάρια.
Το κρύσταλλο ήταν ένα από τα μεγαλύτερα διαμάντια στον κόσμο.
Βρέθηκε στα σκουπίδια…

Η συγγραφέας,
Λεμονιά Γεμουρτζίδου