ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΗ ΠΝΕΥΜΟΝΟΛΟΓΙΑ

Η αναγνώριση των εξειδικεύσεων στην Παιδιατρική αποτέλεσε φυσική συνέπεια της μεγάλης αύξησης της τεκμηριωμένης γνώσης που αθροίσθηκε τις τελευταίες δεκαετίες και διόγκωσε την "ύλη" της ειδικότητας.
Η Παιδιατρική Πνευμονολογία θεωρήθηκε αυτόνομη εξειδίκευση από νωρίς. Περιέλαβε ευρύ φάσμα οξέων και χρόνιων νοσημάτων του αναπνευστικού συστήματος, πρωτοπαθών ή δευτεροπαθών, στο πλαίσιο υποκείμενου συστηματικού νοσήματος. Στην αυτονόμησή της συνέβαλε η αλματώδης τεχνολογική πρόοδος που επέτρεψε την ανάπτυξη τεχνικών μελέτης της λειτουργικής συμπεριφοράς του αναπνευστικού συστήματος, μεθόδων απεικόνισης και ενδοσκόπησης, και ακόμα περισσότερο, ειδικών θεραπευτικών παρεμβάσεων.
Εάν ο στόχος της έκδοσης ενός συγγράμματος Παιδιατρικής Πνευμονολογίας ήταν η πλήρης κάλυψη της αντίστοιχης εκπαιδευτικής ύλης, θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί εξ αρχής ως ουτοπικός. Είναι αδύνατο σε έναν τόμο, οιουδήποτε μεγέθους, να καλυφθεί με πληρότητα και επάρκεια για τις ανάγκες κάθε εξειδικευόμενου το σύνολο της θεματολογίας. Άλλωστε, η πληροφορία ανανεώνεται ταχύτατα, ώστε, όταν τελικά εκδίδεται το σύγγραμμα, να δημοσιεύονται ταυτόχρονα νεότερες απόψεις που αμφισβητούν πολλές από αυτές του συγγράμματος. Επιπλέον, για την πληρότητα της παρουσίασης και την ερμηνεία των περιγραφόμενων παθοφυσιολογικών ή άλλων μηχανισμών είναι αναγκαία η γνώση λεπτομερειών που εμπίπτουν σε πεδίο άλλων εξειδικεύσεων ή ειδικοτήτων και η ανάλυσή τους εδώ, ποτέ δεν θα ήταν επαρκής. Τέλος, είναι διαφορετικές οι ανάγκες του εκπαιδευόμενου φοιτητή, του ασκούντος κλινικού, του νοσηλευτή, του φυσικοθεραπευτή και του μελετητή-ερευνητή. Ως επιμελητές της έκδοσης, θεωρήσαμε ορθότερο να περιληφθεί η βασική γνώση με γνώμονα τις ανάγκες του εκπαιδευόμενου παιδοπνευμονολόγου. Ωστόσο, το βιβλίο απευθύνεται σε όλους όσοι ενδιαφέρονται να μελετήσουν το αναπνευστικό σύστημα του παιδιού: προπτυχιακό ή μεταπτυχιακό φοιτητή, ειδικευόμενο, ειδικευμένο ή εξειδικευόμενο, παιδίατρο, πνευμονολόγο, αλλεργιολόγο ή άλλον επαγγελματία υγείας.