Η ΑΦΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΟΥΡ ΓΚΟΡΝΤΟΝ ΠΙΜ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΝΤΑΚΕΤ

Μια συναρπαστική ναυτική περιπέτεια, ένα ταξίδι στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής: το πρώτο πεζογράφημα του Πόε, το "σημαντικότερο έργο του" κατά τον Μπόρχες, που επηρέασε πλήθος συγγραφέων.

Ο νεαρός Άρθουρ Γκόρντον Πιμ σαλπάρει, κρυφά από τους γονείς και με συντροφιά τον φίλο του Αύγουστο, για ένα ταξίδι στο άγνωστο που οδηγεί όλο και "βαθύτερα μέσα στην καρδιά του ζόφου": ο ίδιος βρίσκεται κλειδωμένος σε ένα αμπάρι, ένας σκύλος μεταμορφώνεται σε "αφρίζουσα τίγρη" έτοιμη να τον κατασπαράξει, εξεγερμένοι ναύτες απειλούν τη ζωή του, ένας δουλοπρεπής νέγρος μεταλλάσσεται σε διάβολο με τσεκούρι, η εξωτική παραλία μετατρέπεται σε "νησί της σφαγής"... Δράση καταιγιστική και συγχρόνως ένα "κρυπτογραφικό παιχνίδι σε άσπρο μαύρο", όπως εξηγεί στον πρόλογο του ο Χάρολντ Μπίβερ.

Μέσα από φουρτουνιασμένες θάλασσες, ανταρσίες, ναυάγια, κανιβαλισμούς και απομονωμένα νησιά με επικίνδυνους κατοίκους, ο ιδιοφυής συγγραφέας προσεχτικά οδηγεί τον αναγνώστη του σε μια κάθοδο στο ασυνείδητο για να αντιμετωπίσει τα πρωταρχικά στοιχεία της πραγματικότητας και να πλησιάσει τη θεμελιώδη αλήθεια που βρίσκεται πίσω από τον σύμπαντα χρόνο και μέσα στις διάνοιες όλων των ανθρώπων.

Η "Αφήγηση του Άρθουρ Γκόρντον Πιμ από το Ναντάκετ" πρωτοεκδόθηκε το 1838. Αρχικά ο Πόε προσπάθησε να το παρουσιάσει σαν αληθινή ιστορία και αργότερα να το υποβαθμίσει χαρακτηρίζοντάς το "κουτό βιβλίο". Πλήθος όμως λαμπρών συγγραφέων στα χρόνια που ακολούθησαν εμπνεύστηκαν από την αφήγηση του Πιμ και εξέφρασαν τον θαυμασμό τους για το μυθιστόρημα. Ανάμεσά τους: ο Μέλβιλ, ο Μποντλέρ, ο Βερν, ο Κόναν Ντόιλ, ο Τζέιμς, ο Περέκ, ο Κέσλερ, ο Μπόρχες, ο Όστερ.

Ο πρόλογος και τα δοκίμια στο παράρτημα της νέας ελληνικής έκδοσης του μυθιστορήματος διευκολύνουν τον αναγνώστη να σχηματίσει μια πλήρη άποψη για το σημαντικότατο αυτό έργο: Εξηγούν τις αναφορές του Πόε· ερευνούν το πόσο επηρεάστηκε από την Αφήγηση ο Μέλβιλ για να γράψει το δικό του αριστούργημα, τον Μόμπι Ντικ· παρουσιάζουν τη συνέχεια των περιπετειών τ