ΜΙΑ ΣΤΟ ΚΑΡΦΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΤΟ ΠΕΤΑΛΟ...

Στόχος αυτού του βιβλίου είναι να προβάλει, αλλά και να καυτηριάσει καθημερινά γεγονότα με τρόπο απλό, ευχάριστο, διασκεδαστικό. Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί λόγο σύντομο, σαφή και ευθύβολο, ώστε να είναι απόλυτα κατανοητός από τον κάθε αναγνώστη που γνωρίζει, έστω και στοιχειωδώς, την ελληνική γλώσσα.
Μακριά από κάθε νουθετική διάθεση, αφήνει τον αναγνώστη ελεύθερο να ονειρευτεί, να φιλοσοφήσει, να γελάσει, να προβληματιστεί, να συνειδητοποιήσει τον καθημερινό κόσμο γύρω του και να αποφασίσει, αν έτσι κρίνει, να αλλάξει είτε τον εαυτό του είτε το περιβάλλον του.
Από αυτή την άποψη, το πόνημα τούτο προσπαθεί να διαμορφώσει μια διαφορετική φιλοσοφία και έναν διαφορετικό τρόπο θεώρησης των σημαντικών και, φαινομενικά, ασήμαντων πραγμάτων της καθημερινότητας. Στα κείμενα που ακολουθούν γίνεται λόγος για τον εαυτό μας, για το συνάνθρωπο, για την κοινωνία, για το περιβάλλον, για τις αξίες ζωής, για την εκπαίδευση, για τη νεολαία, για τους γονείς, για τους γέροντες, για τις χαρές και τις λύπες της ζωής.
Τα κείμενα παρατίθενται χωρίς καμιά ταξινόμηση, όπως συμβαίνουν και στη ζωή: απροσδόκητα, άτακτα, απροειδοποίητα. Τα κείμενα 1-79 γράφτηκαν το 2003-2004, ενώ τα υπόλοιπα (80-100) γράφτηκαν το 1992-1993.
Απευθύνονται σε μικρούς και μεγάλους, σε πλούσιους και φτωχούς, σε μορφωμένους και αμόρφωτους, σε άντρες και γυναίκες, αδιακρίτως.
(από το εισαγωγικό σημείωμα του συγγραφέα)