ΟΙ ΡΑΨΩΔΟΙ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ

Πώς κατέληξα να γράψω τους «Ραψωδούς της Γνώσης»; Οπως συμβαίνει συχνά στα βιβλία μου, ο σπόρος του μυθιστορήματος αυτού βρίσκεται στο Ταοϊσμό, μόνο που αυτή τη φορά δεν προήλθε από τα αρχαία κείμενα αλλά από την πρόσφατη ιστορία. Ο πρόεδρος Μάο κατεδίωξε τον Ταοϊσμό και τον εξόρισε από την Κίνα ή τον ανάγκασε να κρυφτεί, καταστρέφοντας έτσι, μέσα σε δύο δεκαετίες, μια πνευματική παράδοση τριών χιλιάδων ετών. Η φαντασία μου, προσπαθώντας να συλλάβει αυτή τη σιωπηλή τερατωδία, άρχισε να τη μεταθέτει και να την μεταμορφώνει σε μυθιστόρημα. Ετσι, η εξιστόρηση της ιστορίας έγινε κεντρική ιδέα του ίδιου του μυθιστορήματος. Τα ολοκληρωτικά καθεστώτα και οι φονταμενταλιστικές θρησκείες αποσκοπούν στο ίδιο πράγμα. Στο ν' αντικαταστήσουν, δηλαδή, την αναζήτηση της αλήθειας μ' ένα δόγμα που δεν ανέχεται αμφισβητήσεις και τιμωρεί όποιους κάνουν ερωτήσεις ή έχουν απορίες. Μόλο που ο φανταστικός κόσμος των «Ραψωδών της Γνώσης» και τα ιδιαίτερα έθιμα που περιγράφονται σ' αυτόν δεν έχουν καμία σχέση με την αρχαία ή τη σύγχρονη Κίνα, τόσο η κοινωνία του όσο και η «μελλοντική Γη», απ' την οποία προέρχεται η ηρωίδα μου, καταλήγουν ν' αντιπροσωπεύουν ορισμένες πολιτικές και θρησκευτικές τάσεις, καθώς και πάθη που διατρέχουν τη δική μας τη γη, τώρα στην αλλαγή της χιλιετίας. Στη μυθοπλασία, το μέλλον είναι συνήθως ένας τρόπος για να κοιτάζει κανείς το παρόν. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)