Η ΑΘΗΝΑΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΜΟΣ Α1

Τα κείμενα των παλιών επιθεωρήσεων είναι οι πιο παραμελημένες σελίδες του νεοελληνικού δραματολογίου. Ποτέ μέχρι σήμερα δεν έχουν εκδοθεί ή ερευνηθεί. Κι όμως, πέρα από το τεράστιο ενδιαφέρον που παρουσιάζουν για τον μελετητή της ιστορίας του θεάτρου, προσφέρουν ανεκτίμητες μαρτυρίες για το πολιτικό και κοινωνικό κλίμα της εποχής τους, για τις ιδεολογικές ζυμώσεις στα μεγάλα αστικά στρώματα που στάθηκαν από την αρχή το φανατικό κοινό της επιθεωρησιακής σκηνής. Υπάρχει μια περίοδος στην ιστορία του νεοελληνικού θεάτρου, η περίοδος 1907 - 1921, που ανήκει αδιαφιλονίκητα και ολοκληρωτικά στην Αθηναϊκή Επιθεώρηση. Στα χρόνια αυτά, η Επιθεώρηση δεν αποτελούσε ένα ακόμη είδος θεατρικής ψυχαγωγίας, ανάμεσα σε άλλα ισότιμα και παράλληλα είδη, όπως συμβαίνει σήμερα. Αποτελούσε το ίδιο το ελληνικό θέατρο. Μονοπωλούσε σχεδόν τις θεατρικές αίθουσες και περιόριζε αποφασιστικά την εμφάνιση και διάδοση οποιουδήποτε άλλου είδους έργων. Ο τόμος αυτός λοιπόν έρχεται σαν μια πρώτη συμβολή στην κάλυψη ενός αδικαιολόγητου κενού της νεοελληνικής αυτογνωσίας. Συγκεντρώνει μερικά από τα βασικότερα κείμενα στην ιστορία της Αθηναϊκής Επιθεώρησης και τα προσφέρει στο αναγνωστικό κοινό, με όλο τον σχολιασμό που απαιτείται για να παρακολουθήσει κανείς τη σάτιρα δημόσιων γεγονότων και προσώπων του όχι και πολύ κοντινού παρελθόντος. Η Εισαγωγή του τόμου αποτελεί μια πρώτη απόπειρα προσέγγισης της ιστορίας του πιο ιδιότυπου νεοελληνικού θεατρικού είδους. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)