ΑΝΑΣΤΟΧΑΣΜΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΡΙΑ

Η γοητευτική πλευρά αυτών των δοκιμίων και ο λόγος για τον οποίον κινούν το ενδιαφέρον μας είναι ότι φανερώνουν μεγάλο θάρρος. Είναι εκλεκτά με την πραγματική έννοια του όρου. Οι ιδέες και οι θέσεις του Σαΐντ είναι σημαντικές και αρθρώνονται με εξαιρετικό λόγο, απαλλαγμένες, όμως από την εριστικότητα του ισχυρογνώμονος. Αν και δεν υπήρξε ποτέ ένας αιθεροβάμων ουτοπιστής, δεν χάνει ούτε εγκαταλείπει την ουτοπιστική διάσταση της σκέψης του. Αυτό το βιβλίο αποτελεί μνημείο στη ζωή του διανοούμενου στο σύγχρονο κόσμο. Seamus Deane Στην πολυαναμενόμενη αυτή συλλογή συγκεντρώνονται δοκίμια του Έντουαρντ Σαϊντ για λογοτεχνικά και πολιτισμικά θέματα από τρεις και πλέον δεκαετίες. Όπως γίνεται σαφές στο ομότιτλο δοκίμιο, "Αναστοχασμοί για την εξορία", το γεγονός της εξορίας του ίδιου του Σαΐντ και η μοίρα των Παλαιστινίων προσέδωσαν όχι μόνο συγκεκριμένη μορφή αλλά και προσωπικό χαρακτήρα στα ζητήματα με τα οποία ασχολήθηκε ο συγγραφέας. Ως σύνολο, τα κείμενα αυτά διεισδύουν με σπάνιο, αποκαλυπτικό τρόπο στη διαδικασία της διάπλασης ενός κριτικού και στην ανάπτυξη του λειτουργήματος του διανοουμένου. Καλύπτουν ένα ευρύ, αλλά ενίοτε και εντυπωσιακό φάσμα θεμάτων - από τους ηρωισμούς του Ταρζάν και τον επιδεικτικό ανδρισμό του Χέμινγουεϊ μέχρι τις λεπτές αποχρώσεις που διαφοροποιούν την Αλεξάνδρεια από το Κάιρο. Ο Σαΐντ παρουσιάζει επίσης σημαντικές επανεξετάσεις του έργου διαφόρων συγγραφέων και καλλιτεχνών, όπως του Τζορτζ Όργουελ, του Τζιαμπατίστα Βίκο, του Γκέοργκ Λούκατς, του Ε. Μ. Σιοράν, του Ναγκίμπ Μαχφούζ, του Χέρμαν Μέλβιλ, του Τζόζεφ Κόνραντ, του Αντόνιο Γκράμσι και του Ρέιμοντ Ουίλλιαμς.