ΡΩΜΑΙΚΕΣ ΝΥΧΤΕΣ

Η διαφορετικότα που με έκανε εξαιρετικό κι έβαψε με απελπισμένες αποχρώσεις μιαι ζωή που δεν μου ανήκε, μου επιτρέπει να κωφεύω στα κοινά ένστικτα, έξω απ' το λειτουργικό που κάνει τους άνδρες υπηρέτες ή ελεύθερους. Πέθανε κι η φτωχή ελπίδα να επιστρέψω, είμαι μόνος και το γνωρίζω. Κι αφού ο κόσμος δεν με χρειάζεται πλέον, δεν τον χρειάζομαι ούτε εγώ. [Από την έκδοση]