ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΘΥΜΑΜΑΙ...

Ο άνεμος του φθινοπώρου ρίχνει τα φύλλα από τα δέντρα, τα μικρά πουλάκια πετούν για πρώτη φορά μακριά από τη φωλιά τους… Ο παππούς μαθαίνει στη μικρή εγγονή του ν’ ανακαλύπτει την ομορφιά που κρύβεται πίσω από καθετί που μοιάζει μικρό κι ασήμαντο. Κι έτσι, σιγά σιγά, δημιουργείται ανάμεσά τους μια σχέση τόσο δυνατή και βαθιά που αντέχει στο πέρασμα των εποχών και των χρόνων… Μια σχέση ζωής που δεν τη φθείρει ούτε το σταδιακό σβήσιμο της μνήμης και των αναμνήσεων.