Η ΕΠΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΥ

Στη μονογραφία προσεγγίζεται το κείμενο που έμεινε γνωστό ως "Ανώνυμος του 1789", αλλά ο πραγματικός του τίτλος είναι "Αληθή Ηστορία". Παρ' όλες τις ως τώρα προσπάθειες των ερευνητών να εντοπιστεί το ιστορικό πρόσωπο που κρύβεται πίσω από την ανωνυμία, ο συγγραφέας μένει ακόμα άγνωστος. Στην παρούσα προσέγγιση επιχειρείται η παρουσίαση του κειμένου με βάση την ειδολογική του ταυτότητα, τις τεχνικές και τα στοιχεία περιεχομένου που αναδεικνύουν τη νεοτερική ιδεολογία εν γένει ή την τάση ανανέωσης της δημιουργικής μας πεζογραφίας ειδικότερα. Η εξέταση των επιπέδων λόγου εντός του κειμένου από την απλή λέξη, τη φράση ή πρόταση ως όλη τη δομή του, αναδεικνύει τη σχέση σάτιρας και παρωδίας. Εξετάζονται και κάποια από τα εγκιβωτισμένα είδη που αναδεικνύουν περαιτέρω την παρωδιακή διάθεση ως όχημα της σάτιρας, αφού οι κανόνες των εγκιβωτισμένων ειδών παραμορφώνονται. Επιπλέον, στο παραμορφωτικό παιχνίδι της παρωδίας εμπλέκονται και τα διακείμενα με τα οποία "συνομιλεί" το κείμενο, αναδεικνύοντας ένα μοναδικό κειμενικό παλίμψηστο, αλλά και εντοπίζοντας ομοιότητες με άλλα κείμενα, έτσι ώστε να αναδειχθούν τυχόν δεδομένα που θα βοηθήσουν στην ταύτιση και του συγγραφέα. Βασικός στόχος είναι η ανίχνευση των στοιχείων της νεοτερικότητας όχι μόνο ως προς την ιδεολογία και τα στοιχεία περιεχομένου, αλλά περισσότερο στον συνδυασμό της με τις μορφικές και ειδολογικές επιλογές του συγγραφέα.