ΒΑΣΙΚΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ

Στις δεκαετίες του 1970-1980 και στις αρχές του 1990 ο τουρισμός μας σημείωσε σημαντική ανάπτυξη, γεγονός που απορρέει κυρίως από τη συμπίεση των τιμών. Η οργάνωση και οι τεχνικές λειτουργίας των χώρων επισιτισμού και ψυχαγωγίας, που είχαν γνωρίσει μεγάλη ανάπτυξη κατά την περίοδο του μεσοπολέμου στη Δυτική Ευρώπη και την Αμερική, άρχισαν να φθίνουν εξ αιτίας της ανάγκης προσαρμογής στα δεδομένα του μαζικού τουρισμού. Ο τουρισμός όμως αυτός έγινε -ανάγκη ζωής- για τον εργαζόμενο μετά το Β' Παγκόσμιο πόλεμο. Παράλληλα, έγινε επιτακτική η ανάγκη δημιουργίας και διαφορετικών μορφών εστιατορικών χώρων και bar, εκτός των -κλασικών-, με ανάλογες τεχνικές και όρους λειτουργίας, που δεν αποτελούν κάτι εντελώς ξεχωριστό αλλά αποτελούν την προσαρμογή στα νέα δεδομένα όλων των κανόνων της θεωρίας και της πρακτικής του καλού service.
Στα κεφάλαια του βιβλίου αυτού γίνεται προσπάθεια κατανομής του θεωρητικού μέρους του γνωστικού αντικειμένου -Οργάνωση -Λειτουργία - Διαχείριση μονάδων επισιτισμού και ψυχαγωγίας-. Πιο συγκεκριμένα, αναλύεται το εστιατόριο και το Bar αλλά και άλλοι χώροι όπως αίθουσες συνεδρίων και δεξιώσεων ως μονάδες παραγωγής και διάθεσης προϊόντων και υπηρεσιών με στόχο το κέρδος, δηλαδή οικονομικές μονάδες με ποικίλα προβλήματα οργανωτικής αλλά και οικονομικής φύσεως.
Οι παράγοντες που συντελούν στη διαμόρφωση των χαρακτηριστικών της ξενοδοχειακής επιχείρησης είναι: ο χώρος, ο εξοπλισμός, το ανθρώπινο δυναμικό, οι πρώτες ύλες και οι τεχνικές παραγωγής, διάθεσης και οικονομικού ελέγχου αυτών των διαδικασιών.
Τους συντελεστές αυτούς θα προσπαθήσω, στα μέτρα των δυνατοτήτων μου, να παραθέσω, αξιολογώντας με τις πιο σύγχρονες επιστημονικές μεθόδους οργάνωσης και διοίκησης των επιχειρήσεων. Παράλληλα, επιζητώ την εποικοδομητική κριτική από την πλευρά κυρίως των συναδέλφων αλλά και του αντίστοιχου επιχειρηματικού κόσμου. Οι κριτικές αυτές και οι τυχόν επισημάνσεις είμαι σίγουρος ότι θα το βελτιώσουν στο μέλλον. Προς το παρόν, ελπίζω ότι θα συμπληρώσει τη σχετική